Het maken van een herinneringsdeken
06-01-2024
Een week voor kerst kreeg ik een verzoek om een herinneringsdeken te maken en of ik deze af kon hebben vóór de kerstdagen. Een begrijpelijk verzoek en helaas niet haalbaar. Een deken van 2.00 bij 1.40 van allemaal lapjes heeft tijd en aandacht nodig. Gelukkig werd dit gesnapt…
Voor ik aan de slag kan wil ik graag weten hoe de persoon was, welke kledingstukken moeten een prominente rol krijgen en welke zijn minder belangrijk.
Hoe groot wil de familie de deken? Moet er ook vulling in? En wat voor lapjes? (rond, vierkant, verschillende formaten). En de achterkant, effen of ook delen van de kleding?
Wanneer een goed beeld is van wat de familie wil, ga ik rekenen: hoe groot moeten de vierkanten om de gewenste grootte te krijgen? Voor de zekerheid reken ik 3 x na en maak een proefstukje.
Want eerlijk, het is best spannend de schaar te zetten in kleding die dierbaar is voor familie. Het kan maar 1 x goed gedaan worden.
Ik start met de kleding die een prominente rol krijgen. In dit geval eerst een PSV sjaal, waar ik de logo’s af knip (mocht!) en op een vierkant naai. Dan het redbull shirt en vervolgens de prachtige kleurrijke t-shirten. Grote, kleine en halve vierkanten. Heel veel!
Ondertussen denk ik na over de vulling en de achterkant. En besluit dat de vulling een combinatie wordt van katoen en bamboe en de achterkant een mooie donkerblauwe rib van katoen. (zonder rek!!). Deze bestel ik online, helaas zijn er geen stoffenwinkels in de buurt en al helemaal niet waar ik de juiste vulling kan vinden. En ondertussen bedenk ik dat de afwerking van de zijkanten een biesband wordt die ik maak van de geruite blouses die in de tas zitten.
Wanneer alle lapjes geknipt zijn, is het tijd ze neer te leggen. Helaas is mijn ruimte nog niet groot genoeg, dus ik zuig en dweil de woonkamer vloer en leg daar alles neer. Bezoek kan alleen bij de keukentafel komen zitten….
Het begint nu echt ergens op te lijken!
Het inelkaar zetten is goed voor mijn conditie: telkens een deel oppakken, de trap op, aan elkaar zetten en weer terug voor het volgende deel. Uiteindelijk zijn de lapjes 1 grote lap geworden en kan de afwerking beginnen met als resultaat een echte herinneringsdeken.
De dochter en een vriendin van moeder komen de deken halen en ook voor mij is dit een spannend
moment: is de deken geworden zoals ze graag wilden? Gelukkig, ze zijn ontroerd en vinden de deken echt heel mooi en passend. Later die dag is moeder ook heel blij met haar liefdevolle herinneringsdeken.
Foto’s geplaatst met toestemming.
Groene wade met zonnebloemen
28-08-2023
In maart al vertelde mijn vader mij dat hij in een wade wilde na zijn overlijden. Om een beetje reclame voor mij te maken. Heel lief en ik twijfelde of het wel bij hem paste. Hij moest het immers niet alleen voor mij doen.
Een paar maanden later had hij er nog eens goed over nagedacht en wilde echt in een wade. Wij, zijn kinderen, mochten bedenken hoe en wat.
Zijn overlijden kwam dichterbij en samen met mijn broers, zwager, zus en schoonzus gingen we brainstormen over dat hoe en wat. Gezamenlijk kwamen we op de natuurgroene wade, gecombineerd met zonnebloemen (die dan ook op de kaart terugkwamen). Mijn broer werkt in de bloemenwereld (Jilderda’s bloemen) en zorgde voor de prachtige bloemen. Ik vond het fijn dat de opbaarplank door een lokale ambachtsman gemaakt zou worden en Hindrik Ype de Vries van De Kistemakker heeft een mooie plank gemaakt naar onze wensen.
Ook al konden we veel zelf, het was wel fijn dat Sandra Antonides ons terzijde stond met tips en ondersteuning in het proces na overlijden.
Ik heb lang getwijfeld om de foto te laten zien en omdat we er allemaal een goed gevoel bij hadden (en met toestemming van mijn familie) heb ik ervoor gekozen dit toch te doen.
Verven met planten
10 08 2023
In juni heb ik in het textiel museum te Tilburg meegedaan aan een supertoffe 2-daagse masterclass van Lucila Kenny. Waarover? Het verven van textiel met
planten op een ecologisch verantwoorde manier.
Al langer wilde ik experimenteren met het zelf verven van de stoffen voor de wades, zodat ik exact weet welke verfstoffen in de wades zitten. Met de masterclass heb ik de basis geleerd en ga dit nu verder ontwikkelen.
Inmiddels weet ik al dat je veel blaadjes/bloemetjes nodig hebt voor je voldoende hebt om een hele lap te verven. Dat je niet alle kleuren kan krijgen die je wellicht wilt en dat er prachtige kleuren uit de natuur komen. Dat de kleur uit bv de snoeiblaadjes van een esdoorn deze week een ander geel kan geven dan volgende week…
En dat bramen een prachtig paars geven als het textiel nog nat is en eenmaal opgedroogd een grijs/lila wordt 
Mepperdennen
19 07 2023
Voor een woensdag was ik uitgenodigd voor de inspiratiemarkt op de natuurbegraafplaats Mepperdennen. Als het even kan, zeg ik hier ‘JA’ op. En deze keer kon ik het combineren met een korte vakantie. Dus toog ik met mijn kleine predom naar camping Schonewille (keurig, gezellig en mooi). Omdat Luuk Assink een mooie baarplank mee had, hoefde ik de mijne niet mee te nemen. Deelnemen is natuurlijk goed voor de zichtbaarheid van Rouwtextiel en daarnaast is het erg bijzonder om te doen. De mensen die langskomen, komen met een gericht doel: Hoe zit dat met natuurbegraven en meer specifiek voor mij: hoe gaat dat nu met zo’n wade?
In Mepperdennen kreeg ik ook 3 x het hele podium en kon wades laten zien; de stoffen, manieren om te vouwen en vertellen dat dit vouwen altijd op eigen wijze kan/mag gebeuren.
Er komen altijd vragen over de wade en cremeren en dat is bij de meeste crematoria geen probleem. Mocht dit niet zeker zijn: altijd even vooraf informeren!
Vaak zijn er intense gesprekken, het gaat immers over dood en verlies. Intens en waardevol!
Hemden en sokken
15 06 2023
Hemden en sokken
Tijdens de uitvaarsbeurzen kreeg ik regelmatig de vraag welke kleding gedragen kan worden in de wade. Al dan niet in combinatie met een wade of kist.
Dus ben ik gestart met het maken van hemden van biologische stoffen, deze vind je inmiddels op de website.
Alle knoopjes zijn van hout.
Er kwam al snel een vraag of het mogelijk is een ‘jurk’ te dragen en dan geen wade.
En dat kan, zolang het lichaam maar helemaal bedekt is tijdens vervoer en in de openbare ruimte. Dus heb ik de hemden lang gemaakt, met lange brede mouwen. de handen kunnen op verschillende manieren bedenkt worden: de handen in de mouwen te steken of de handen in de insteekopeningen aan zijkanten.
Om het gezicht te bedekken is er een grote capuchon die geheel over het gezicht kan.
Tja, schoenen kan echt niet meer, maar blote voeten vinden sommige mensen ook geen fijn idee (moeder had altijd koude voeten). Nu kan ik wel een beetje breien, maar vriendin Wietske is kampioen sokken breien. Zij heeft voor Rouwtextiel sokken van biologische garen gemaakt!
Deze ‘jurken’ zijn desgewenst in te korten. Daarnaast volgen er later andere modellen. In overleg kan er heel veel!
